Angkor deel 2 en 3

Vrijdag 5 en zaterdag 6 februari 2016: Angkor, deel 2 en 3

De tweede dag van ons bezoek aan Angkor hebben we besteed aan de grootste en meest bezochte tempel(complexen) van Angkor Thom en Angkor Wat. Je rijdt Angkor Thom door de zuidpoort binnen. De brug die je daar overgaat is prachtig gedecoreerd aan beide zijden door grote beelden. Daarna ga je door een mooie smalle poort het complex van Angkor Thom binnen. De grootste tempel is daar de Bayon. In deze tempel kun je verdwalen door de grote hoeveelheid gangen en trappen. Je vindt er prachtige beschilderingen, vooral Apsara's, de danseressen. Verder zijn het, mogelijk wat oneerbiedig gesteld, kolossale blokken stenen. Vanaf Bayon zijn we naar de Elephant Terrace gegaan. Als laatste hebben we Angkor Wat bezocht. Vooral de gigantisch grote basreliefs met allerlei taferelen zijn hier geweldig mooi. Deze reliefs decoreren veel wel 100 meter lange gangen aan de binnenzijde van de gangen; de buitenkant is open en rust op pilaren.

Na dag 2 was onze conclusie dat we een perfecte keuze hadden gemaakt door op dag 1 de wat verder weg gelegen kleinere tempels te bezoeken. Die vonden wij gewoon veel mooier dan deze grote tempels.

Zaterdag hadden we gereserveerd om eventueel nog twee veel verder weg gelegen kleine tempels te bezoeken, de Banteya Srei en de Banteya Samre. We hadden nog net voldoende energie en zijn om half 7 vanmorgen vertrokken. Dat betekende dat we precies op tijd bij de opening van de tempels om half 8 aanwezig waren. Lekker koel en je blijft de grote meute toeristen, die vooral uit Chinezen bestaat, voor. We hebben er geen spijt van dat we de moeite op deze laatste dag hebben genomen. In de 'literatuur' wordt Banteya Srei als een compacte ern mogelijk wel de mooiste tempel beschreven, vol prachtige reliëfs boven de poorten. Persoonlijk vind ik nog steeds Ta Prohm de mooiste tempel, maar de Banteya Srei staat ook bij hoog genoteerd. Op de terugweg hebben we de Banteya Samre bezocht. Daar hadden we niet zo'n hoge verwachtingen van, maar daardoor misschien waren we aangenaam verrast door de prachtige decoraties in deze tempel.

Precies volgens plan waren we om 11 uur terug in ons hotel. Nu begint het lange wachten op ons vertrek, om 21 uur de vlucht van Siem Reap naar Bangkok en dan om 3 uur vannacht naar Amsterdam.

Angkor deel 1

Donderdag 4 februari 2016: Angkor deel 1

Gisterenmiddag zijn we in Siem Reap aangekomen. Dit is de uitvalsbasis voor bezoeken aan het grootste tempelcomplex ter wereld: Angkor.

Direct na aankomst zijn we op pad gegaan om de zonsondergang bij Angkor Wat te zien. De zon schijnt dan op de tempel met een fraaie weerspiegeling in het meertje ervoor.

Vanmorgen begon dan het 'echte werk' . Je kunt het hele complex onmogelijk in een dag bekijken. We hebben vandaag gekozen voor het zogenaamde grote circuit. Dan zijn de wat kleinere tempels die in een wijde boog om de twee beroemdste tempels van Angkor Wat en Angkor Tom heen liggen. De twee laatst genoemden bezoeken we vrijdag. Zaterdag gaan we, als we nog energie over hebben, minstens twee nog verder weg gelegen tempels bezoeken. Zaterdagavond om half 7 houdt het op en gaan we naar het vliegveld hier in Siem Reap.

We stonden vanmorgen om half 5 op. De avond tevoren hadden we vervoer met een tuktuk geregeld. Daardoor konden we ruim op tijd de zonsopkomst bij het meer van Srah Srang zien. Betoverend mooi om de diverse fasen van die zonsopkomst op die serene plek te bewonderen. Ook bijzonder daar in het donker aan te komen en dan te wachten.

Daarna ontbeten in een klein restaurantje. Om half 8 gaan immers pas de tempels voor het publiek open. We hebben er vandaag zes bezocht. Het is lastig kiezen waar je begint. Steeds geldt: het licht is het mooist in de vroege ochtend of late namiddag. Daarbij wordt het tegen het einde van de ochtend al knap warm en dat sloopt je, zelfs als je veel water drinkt.

De eerste tempel was vanmorgen Ta Prohm, die bewust door de ontdekkers grotendeels in het decor van het oerwoud is blijven liggen. Dat geeft een heel speciaal beeld. Daarna naar de buurman, Banteya Kdei. Vervolgens hebben we twee tempels bezocht die op verhoogde terassen liggen. Daarna Ta Som, de kleien broer van Ta Prohm, qua vormgeving en ligging.

Tenslotte na de lunchpauze nog de in een meer gelegen Neak Pean en de Preah Khan. Om drie uur waren we klaar en gingenwe voldaan maar moe na ruim negen uur terug naar ons hotel.

Uit de gigantische serie foto's heb ik snel een selectie gemaakt om een beeld te kunnen vormen.

Dag van bezinning en cultuur

Dinsdag 2 februari 2016: dag van bezinning en cultuur

Er heeft in Cambodja in de periode 1975-1979 een genocide plaatsgevonden, waarbij een kwart van de bevolking is uitgemoord door een deel van haar eigen bevolking. Van de 12 miljoen Cambodjanen zijn er 3 miljoen op een vreselijke wijze vermoord.

Op 17 april 1975 veroverden de troepen van de Rode Khmer onder leiding van Pol Pot Phnom Penh. In navolging van Mao in China wilde hij van Cambodja een communistische staat maken en daarbij moesten alle contra-revolutionairen uit de weg worden geruimd. Contra-revolutionair was je al zodra je in de stad woonde, geschoold was, een bril droeg of zachte handen had. Zijn leger was gerecruteerd op het platteland onder de vaak ongeletterde en straatarme boerenbevolking. In het hele land, vooral in de stedelijke gebieden, werden mensen opgepakt en onder gruwelijke martelingen tot bekentenissen gedwongen, die ze dan moesten ondertekenen. Daarna werden ze op wrede wijze op de Killing Fields terechtgesteld. Dat laatste gebeurde niet met een kogel, maar op andere gruwelijke wijze, die ik hier niet maar niet ga beschrijven. Kinderen werden niet gespaard: ze zouden later eens wraak kunnen nemen!

Asl je in Cambodja bent, hoort een bezoek aan de plekken waar deze genocide plaatsvond, erbij. Elke Cambodjaanse familie heeft hier mee te maken gehad.

In Phom Penh is de school die door de Rode Khmer daar werd gebruikt als gevangenis, ingericht als een soort museum ter nagedachtenis aan deze periode: Tuol Sleng of kortweg S-21. S 21 was het gebouw waar de martelingen plaatsvonden. Even buiten Phnom Penh is een van de executieplaatsen in Cambodja eveneens als herdenkingsplaats ingericht, de zogenaamde Killing Fields. Er waren zeer veel van dit soort gevangenissen en executieplaatsen verspreid over heel Cambodja.

Vanmorgen hebben we deze twee plekken bezocht. Overbodig uit te leggen dat dit een zeer confronterende 'excursie' was. Details zal ik hier achterwege laten. Wel plaats ik wat foto's met als titel 'Waarschuwing, confronterend'.

Hoe groot kan de overgang zijn? Na een lunchpauze zijn we in het centrum van de stad naar het Nationaal museum en het Koninklijk paleis geweest. In het museum vind je vooral zeer oude beelden uit de periode van de Angkor-cultuur of daarvoor. Vooral hindoeïstisch en boeddhistisch. Veel Hindoegoden staan daar. Prachtig. Foto's hiervan staan in een aparte serie.

Het Koninklijk paleis is gebouwd in Khmer-stijl, wat je onder andere kunt zien aan de vormen van de daken. Slechts een deel van het paleis is te bezichtigen. In het andere deel woont de huidige koning, Norodom Sihamoni. Eigenlijk is deze koning niet veel meer dan een marionet in het nog steeds communistische Cambodja, dat evenals Laos, slechts een politieke partij kent en in feite een dictatuur is. Afstammelingen van de Rode Khmer hebben nog steeds grote politieke invloed, ondanks het proces in 2009 tegen een aantal kopstukken uit de periode 1975-1979.

Morgen gaan we naar Siem Reap. Vanuit die stad kunnen we dan donderdag - zaterdag het grote complex van Angkor bezoeken. Een plan om daar optimaal van te genieten, heb ik al globaal in mijn hoofd zitten. In ieder geval (zeer) vroeg op en uiterlijk om 2 uur 's middags stoppen: dan is het zo heet met 35 graden en een behoorlijke luchtvochtigheid, dat je maar beter rustig aan kunt doen.

Zaterdagavond begint dan de terugreis naar Nederland.

Even geen tijd voor uploaden

Vanuit Phnom Penh en kort berichtje. Twee reisdagen achter de rug. Vanmiddag in de hoofdstad, Phnom Penh aangekomen. De stad in geweest en nu terug op de kamer (21.30 uur). Morgen een heftige dag: Killing Fields en plek in Phnom Penh waar veel Cambodjanen door de Rode Khmer zijn vermoord. Morgenavond mogelijk meer tijd voor verhaal en foto's. Cambodja bevalt overigens erg goed!

Don Khong Island

Zaterdag 30 januari 2016: Don Khong Island

Vlakbij de grens van Laos en Cambodja meandert de Mekong. De rivier ligt hier vol met grote en vooral kleine eilanden. In totaal ca. 4000 stuks. De grootste daarvan is Don Khong Island. Sinds een jaar is dit eiland met een moderne brug verbonden met het vasteland. Dit zal het toerisme op dit eiland wel doen toenemen. Nu is het vooral nog een backpack-eiland.

Ons hotel ligt prachtig aan de Mekong. Zaterdag hebben we met en longtailboat een trip gemaakt over de Mekong naar een ander eiland. De Mekong is hier vaak meer dan een kilometer breed, maar ook regelmatig ondiep. Je ziet de lokale vissers soms niet verder dan tot op hun knieën naast hun boot in het water staan. De vaarroute is duidelijk gemarkeerd; ook geen overbodige luxe voor de aanwezige stroomversnellingen (deskundigen zullen mijn beschrijving wel corrigeren....).

We zijn in ruim 1,5 uur stroomafwaarts gevaren naar het eiland Don Khon, scheelt slechts een letter met de naam van het andere eiland. De Fransen hebben daar kort voor de 2e wereldoorlog een spoorlijntje aangelegd, dat slechts 4 jaar dienst heeft gedaan. Daar is inmiddels niets meer van over. De lokale bevolking heeft het staal van de rails en de spoorbielzen dankbaar in gebruik genomen. De pude locomotief staat er nog wel als bezienswaardigheid. Zelfs voor die tijd is dat niet een moderne locomotief geweest, die de Fransen daar gebruikten.

Aan de zuidkant van Don Khon neemt het aantal stroomversnellingen door het hoogteverschil fors toe. Dit leidt uiteindelijk tot de Li Phi watervallen. Zelfs in deze droge periode zijn deze watervallen spectaculair (niet vergelijken met Victoria Falls of Niagara). Je kunt eventueel met een boot nog verder richting Cambodja om zeldzame zoetwater-dolfijnen op te speuren. Er leven er echter nog maar zo weinig hier, dat de kans dat je die zult zien, zeer klein is. We zijn dus maar niet op zoek gegaan.

Stroomopwaarts duurde de terugtocht naar ons hotel ruim 2 uur. Zojuist, zondagmorgen, zijn we de grens met Cambodja gepasseerd, waar de gebruikelijke grensformaliteiten plaatsvonden. Duurde gelukkig korter dan 3 weken geleden toen we van Thailand naar Laos gingen.

Community-lodge op Don Daeng eiland en voorproefje Angkor Wat: Wat Thu tempel

Donderdag 28 en vrijdag 29 januari: homestay op Dong Daeng eiland en Wat Phu tempel

Wat Phu is een voorproefje op Angkor Wat in Cambodja, die we volgende week bezoeken. Dit tempelcomplex is wel ouder dan Angkor Wat en dateert uit het midden van de 5e eeuw.

Voordat we deze tempel bezochten, hebben we overnacht in een community-verblijf op een eiland in de Mekong rivier. Dit maak je mee, maar is dat toch lastig te beschrijven. Het eiland is alleen bereikbaar met kleine bootjes; auto's zie je dus niet, wel bromfietsen. Er liggen een paar dorpen op het eiland, maar onze community-lodge lag toch nog 2 km van het dichtstbijzijnde dorp. Echt een plek om tot rust te komen, maar dan heb je een paar dagen meer nodig. We sliepen in twee slaapverblijven op keurige matrassen. Prma te doen. Een van de families uit een dorp is per toerbeurt verantwoordelijk voor het bereiden van de maaltijden: dat genereert (extra) inkomen. We hebben prima gegeten en vanmorgen dus een Aziatisch ontbijt met mie en gebakken omelet.

De temperatuur is inmiddels weer ruim zoals je hier verwacht. Dat betekent dat het volop zonnig is met temperaturen dik boven de 30 graden is. De komende week gaat het richting de 35 graden. We klagen niet meer na de kou van de afgelopen dagen.....

Vrijdagmorgen vanaf het eiland met boot en dan onze bus eerst naar Wat Phu. Wat Phu is een tempel gebouwd door de Khmer; we zitten immers vlakbij Cambodja. Deze tempel is in de 11e-12e eeuw door de Khmer verlaten, die toen richting Siem Reap vertrokken en daar het kolossale complex van Angkor Wat bouwden.

Wat Phu beslaat een oppervlak van 'slechts' 2 km- 1,8 km. Het tempelcomplex bestaat uit 6 terassen met 3 belangrijke niveaus. Een lange met stenen geplaveide promenade biedt toegang tot de terassen. Het beklimmen van de steile terassen met grote traptreden is een ware pelgrimage, zeker als de temperatuur tussen 9- 11 uur 's morgens al oploopt naar 29 graden. Je krijgt voor deze 'beproeving' wel een beloning. Uiteraard is niet alles intact na zoveel eeuwen (eeuwenlang overwoekerd geweest), maar ook de uitzichten naar beneden en boven zijn mooi. Dat wordt nog eens verstrekt door de aanwezigheid van monikken, die echt op pelgrimage zijn. Sommige monikken zijn wel heel modern: gewapend met IPhone en IPad. De trappen naar de terassen worden omgeven door de Frangi-Pangi boom. Een boom met bloempjes/bloesem die lijken op lotusbloemen.

De foto's maken alles hopelijk duidelijker: deze ervaring kan ik wel met beelden illustreren.

Ik schrijf dit tevreden zittend in de bus, op weg naar onze laatste bestemming in Laos. Tot zondagmorgen zitten we op een eilandengroep in de Mekong, tegen de grens met Cambodja, Khong eiland(en). Daar komen we in de loop van deze middag aan.

Even stilte

Vandaag gaan we naar een homestay op een klein eiland. Erg basic, dus zeker geen wifi. Vrijdag voor 2 nachten naar een ander eiland, maar daar is alles comfortabel en dus ook weer wifi.

Wauw! Wat een grot 'Konglor cave'.

Dinsdag 26 januari 2016: Wauw! Wat een grot in Tham Long Ko, Hinboun NP (Konglor cave)

'Ach, een grot. ik heb er al genoeg gezien in mijn leven'. Of:' ze zijn toch allemaal hetzelfde'. Ik heb dit ook vaak gezegd of gedacht in het verleden. Vreemd, maar ik had het gevoel dat deze grot iets speciaals had. De Lonely Planet beschrijft het ook als zodanig, maar dat zegt nog niets.

Ja, goed gedacht: ik heb er geen spijt van dat ik deze tocht heb gemaakt. De rivier de Nam Hin Bun gaat hier 7,5 km door de grot Tham Long Ko. Je kunt deze grot alleen met een long-tailboat bezoeken.Van onze groep wilde slechts 7 mensen deze excursie maken.

Een bootsman/stuurman met 3 passagiers voorin per boot. Uiteraard kun je er de gebruikelijke stalagmieten en stalagtieten in een verlichte ruimte na 1 km bekijken. Dat geeft het eerder genoemde gevoel van: dat-heb-ik-al-vaker-gezien. Het bijzondere is de 40 minuten durende boottocht door een aardedonkere grot. De bootsman heeft een redelijk sterke zaklamp op zijn voorhoofd, zodat hij nog wat zicht heeft. Er zitten een paar kleine stroomversnellingen in dit deel van de onderaardse rivier, verder wat zandbanken (of grindbanken). Toch goed opletten. Daarnaast is het soms erg ondiep, dus weer oppassen. Een enkele keer moet de boot over een zandbank worden getrokken, al of niet met onze hulp. Je moet er dan ook voor zorgen dat je met slippers aan en de broek flink opgestroopt in de boot zit. Op de heenweg even de ruimte met stalagmieten en stalagtieten bekeken. Als je de tocht hebt gehad, is geen andere weg terug, dus dezelfde weg van 40 minuten doe je ook op de terugweg. De zaklamp van onze bootsman deed het direct op de terugweg niet meer, dus leende hij er een van ons. Die had wel minder lumen en werd het voor hem merkbaar lastiger te navigeren in het aardedonker. Ik schrijf dit verhaal nu, dus het kwam allemaal goed!!!

Tham Long Ko ligt erg geïsoleerd. Vroeger was ons hotel alleen bereikbaar via de boottocht vanaf de andere kant door deze grot. Sinds enkele jaren ligt er een weg waarover je in 2,5 uur hier komt. De weg is aangelegd door een Thaise investeringsmaatschappij, als tegenprestatie voor het mogen aanleggen van een elektriciciteitscentrale bij de rivier Nam Hin Bun.

Gisteren was een voor deze regio extreem koude dag. Ongeveer 10 graden, maar met een harde noordenwind voelde het veel kouder aan. Lunchen doen we onderweg meestal in een restaurant waar je vanzelfsprekend buiten eet, zo ook gisteren. Geen feest! Onderweg zag je veel houtvuurtjes waar mensen warmte zochten. Verder zag je mensen met dekens om op de bromfiets rijden. Ze zijn hier niet op dit weer berekend. Iemand in onze groep zegt op een nederlandse nieuwssite te hebben gelezen dat er door het koude weer in Zuid-oost Azie 60 doden zijn gevallen. Vannacht was het erg koud. Gewoon met kleren aan slapen.

Vandaag was het een stukje beter met overdag ca. 17 graden; morgen wordt het echt beter met 24 graden.